Kritisch blijven op alles wat je leest was de grote les die ik afgelopen maandag mee naar huis nam van een proeverij Libanese wijnen in Amsterdam. Negentien producenten hadden er hun tafels uitgestald, van het bekende Château Musar tot boutique wineries als Atibaia of Domaine de Baal. Een deel van de wijnen is al verkrijgbaar in Nederland, een ander deel zoekt nog importeurs. Ik ging er vooral heen om de kennismaking met inheemse druivenrassen te hernieuwen en een algemeen beeld te krijgen van de Libanese wijnen.
Obeidy en merwah
Tijdens proeverijen van Wine Mosaic had ik al eens kennis gemaakt met het witte druivenras obeidy, maar het verhaal erachter had ik niet helemaal meer paraat. Dus zocht ik in de trein naar Amsterdam even op wat het standaardwerk Wine Grapes, van Jancis Robinson, Julia Harding en José Vouillamoz, erover zei. Tot mijn verrassing stond daar te lezen onder Obaideh: ‘see Chardonnay’. Bij dit laatste lemma bleek dat obeidy (ik hanteer nu de Libanese spelling) door sommige bronnen gezien wordt als verwant aan chardonnay, misschien zelfs een voorouder ervan. De auteurs van Wine Grapes zijn daarover echter sceptisch en veronderstellen dat het waarschijnlijker is dat obeidy een lokale kloon van chardonnay is, hoewel hiervoor nog geen DNA-bewijs is.
Tijdens de proeverij werd een lezing gegeven door Joe-Assaad Touma van Château St. Thomas. Touma geldt als echte obeidy-specialist. Ik vroeg hem naar deze mogelijke verwantschap, maar hij wist me te vertellen dat die er niet is. Inmiddels is vast komen te staan dat obeidy geen relatie heeft met chardonnay, en dat het hier echt om een oude, inheemse Libanese druif gaat. Kort tijd later bevestigde José Vouillamoz op Facebook me dat dat DNA-onderzoek naar obeidy er inmiddels geweest is, al in 2014 (Wine Grapes verscheen in 2012) en dat vast is komen te staan dat er geen enkele verwantschap is tussen chardonnay en obeidy. En ook voor de tweede witte inheemse druif, merwah, geldt dit. Hiervoor wordt in Wine Grapes nog een verwantschap met sémillon genoemd, maar inmiddels is ook hierbij door DNA-onderzoek komen vast te staan dat dat niet zo is. Zowel obeidy als merwah zijn inheemse, Libanese druiven. Ongetwijfeld zijn er meer van dergelijke nieuwe onderzoeksresultaten. Wat mij betreft zou een nieuwe editie van Wine Grapes dan ook welkom zijn. Of een online plek waar de geïnteresseerde deze informatie bij elkaar kan vinden! En ondertussen: kritisch blijven dus!
Blends
En dan nu de wijnen: de beide witte druivenrassen obeidy en merwah leveren geen complexe wijnen. Obeidy wordt zelfs door diverse producenten geblend, zoals bij Ixsir. Hier werd mij verteld dat zij obeidy ‘te vlak’ vinden, en dat ze hem daarom assembleren met muscat en viognier. Het resultaat was een prettige, vrolijke zomerwijn, fris genoeg voor het terras (Wijnimport J. Bart). Ook Château St. Thomas maakt een blend van obeidy, met sauvignon blanc en viognier (Les Gourmets Blanc). Zoals de naam al zegt, een wat serieuzere wijn die bij vis en schelpdieren een goede beurt maakt. De pure Obeidy van dit huis was eveneens interessant, vrij vol in de mond (Karakter Wijnimport). Van een heel andere orde was de witte Château Musar 2008 van obeidy én merwah en gerijpt op hout. Daar moet je wel even voor gaan zitten. Een wijn voor bij een goede maaltijd, erg mooi (Vinites). De pure Merwah van Château Ksara was een fijne verrassing: een pittige, aangename dorstlesser, goed voor de hete meidagen van dit moment (bij Andere Wijn).
De overige witte wijnen van Libanon zijn meestal witte blends met combinaties van druivenrassen die ons minder ‘gewoon’ voorkomen: chardonnay en viognier bijvoorbeeld (Coteaux du Liban, Blanc du Clos 2017), of muscat, viognier, sauvignon blanc en semillon (Cloud Nine 2017 van Karam Wines). Over het algemeen vertonen de witte wijnen voldoende zuren, dankzij de grote verschillen in dag en nachttemperaturen én de grote hoogte waarop sommige wijngaarden liggen, maar blijven ze ook wat neutraal, was mijn indruk.
Naast witte wijn was er ook rosé en rode wijn, uiteraard. Libanon staat meer bekend om zijn goede rode wijnen dan om de witte. Ook hier geven blends de toon aan, van vooral Franse en Spaanse druivenrassen: cabernet sauvignon en franc, syrah, merlot, cinsault, carignan, grenache, touriga nacional, mourvedre, petit verdot, tempranillo etc… Deze heb ik echter die middag niet geproefd, wegens tijdgebrek.
Verder lezen
Tot slot: Libanon is een van de oudste wijnlanden, met een wijncultuur die teruggaat tot 5500 voor Chr. Daar schreef ik echter al eerder iets over, dat je hier kunt lezen.
En nog meer over Libanese wijnen vind je hier.
